Λαϊκή Συσπείρωση Λαυρεωτικής: Οφείλει να κάνει τη μεγάλη πολιτική υπέρβαση

Οι επικείμενες δημοτικές εκλογές,  θα διεξαχθούν σε μία πρωτόγνωρη πολιτικά και κοινωνικά περίοδο.

Μία περίοδο όπου η Τοπική Αυτοδιοίκηση έρχεται να παίξει τον κυρίαρχο ρόλο στις αντιλαϊκές επιλογές της κυβέρνησης, να αποτελέσει τη μεγάλη δεξαμενή απ’ όπου αντλείται κάθε καινοτόμος και αντιδραστική συγχρόνως μεταρρύθμιση ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων, ειδικά στο δημόσιο τομέα. 

Θα διεξαχθούν επίσης, κάτω από ένα κλίμα, έτσι διαγράφεται έως αυτή τη στιγμή, έντονης κοινωνικής δυσαρέσκειας, αποτέλεσμα των πολιτικών της αδίστακτης και αιμοσταγούς φορολόγησης του λαού, που σύρεται ανήμπορος να αντιδράσει από τη Σκύλα στη Χάρυβδη.

Η πρόθεση της κυβέρνησης να αλλάξει τον τρόπο ανάδειξης των δημάρχων και των δημοτικών συμβουλίων μέσα από ένα διαφορετικό εκλογικό σύστημα υπηρετεί δύο σκοπούς. Ο πρώτος είναι να αποπολιτικοποιήσει τις δημοτικές εκλογές τη στιγμή που το αποτέλεσμά τους διαφαίνεται καταδικαστικό για τα κόμματα της συγκυβέρνησης, και ο δεύτερος να αποδώσει σε αυτές την αίσθηση της “ελαφράς” ψήφου.

Συμβάλλουν στη δεύτερη περίπτωση τα ενιαία ψηφοδέλτια για υποψηφίους δημάρχους αφενός και δημοτικούς συμβούλους αφετέρου, καθώς κινούνται στην επιδιωκόμενη εντύπωση (που επιθυμούν  να διαμορφώσουν στον ψηφοφόρο), του πολιτικού “μωσαϊκού” και της δυσδιάκριτης πλέον, πολιτικής ή μη, διαφοροποίησης των τοπικών υποψηφιοτήτων.

Και υπηρετούν αμφότεροι τον ίδιο σκοπό, τον πολιτικό αποχρωματισμό των ίδιων των εκλογών.

Συνέδραμαν βέβαια σε αυτή  την κατεύθυνση, όλα αυτά τα χρόνια,  οι ίδιοι οι τοπικοί παράγοντες, στοιχισμένοι οι περισσότεροι και πάντοτε υποταγμένοι στις κεντρικές πολιτικές επιλογές που έχουν τα τελευταία χρόνια απογυμνώσει την Τοπική Αυτοδιοίκηση από κάθε κοινωνικό της ρόλο.

Στο Δήμο Λαυρεωτικής, η  δημοτική παράταξη που συγκροτεί  τη διοικούσα πλειοψηφία,  καθώς και η μείζονα αντιπολίτευση, αποφεύγουν επιμελώς να κατονομάσουν την ίδια την κυβέρνηση και τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που την απαρτίζουν, ως τους αποκλειστικούς υπεύθυνους της κοινωνικής εξαθλίωσης, μεταθέτοντας την αιτία του κακού στη γενικότερη οικονομική κρίση. 

Πολιτικές εξαρτήσεις, του παρελθόντος κυρίως, υπαγορεύουν την επιδερμική στάση και κριτική στις κεντρικές πολιτικές που έχουν συνθλίψει τη λαϊκή οικογένεια, που οδηγούν ολοένα και περισσότερους ανθρώπους στην απελπισία. 

Οι δημοτικές εκλογές ωστόσο πλησιάζουν. 

Οι όροι Αριστερά, Κεντροαριστερά, Ανεξάρτητοι, θα πέσουν πάλι στο πεδίο της μάχης, με σκοπό την προσέλκυση  της συντριπτικής μερίδας του εκλογικού σώματος και συνεπώς  την κατάκτηση της λαϊκής ψήφου.

Θα σταθούμε στην Αριστερά, θεωρώντας πως από μόνος του ο προσδιορισμός, πολύ περισσότερο ο αυτοπροσδιορισμός του Αριστερού δε φέρνει κάτι το καινούριο, αν δε συνοδεύεται από ορατή πολιτική διαφοροποίηση σε κάθε σημείο της δημοτικής-πολιτικής σκηνής,  όπου εφαρμόζονται οι περίφημες “κεντροδεξιές” πολιτικές.

Δεν μπορεί, κατά την άποψή μας, ο Αριστερός στα 2013 να συμπορεύεται ή να συνυπογράφει ακόμη, πολιτικές αφαίμαξης του λαϊκού εισοδήματος, πολιτικές εξαθλίωσης των εργαζομένων, πολιτικές εξόντωσης των χαμηλόμισθων και των χαμηλοσυνταξιούχων.

Ούτε ασφαλώς από την άλλη πλευρά, σηματοδοτεί ελπιδοφόρα προοπτική ο ξύλινος και άνευ πολιτικής στοιχειοθέτησης λόγος, από όποιον  και αν προέρχεται. Οι καιροί έχουν αλλάξει.

Στο Λαύριο, την πόλη των ανέργων, ευρύτερα στη Λαυρεωτική, είναι πια καιρός η δημοτική παράταξη της Λαϊκής Συσπείρωσης, η παράταξη με δεδηλωμένη, ακραιφνώς Αριστερή πολιτική πρόταση, να βγει από τα στενά πλαίσια του χθες, να υπερβεί τα δεδομένα και να τολμήσει.

Να τολμήσει  να διεκδικήσει με αξιώσεις ακόμη και την είσοδό της στη δεύτερη εκλογική Κυριακή.

Οφείλει η Λαϊκή Συσπείρωση να μην αποτελέσει το φτωχό πολιτικά συγγενή, σε μια εποχή όπου το σύνολο της εργατικής τάξης του Λαυρίου και ευρύτερα βάλλεται από τις ελεεινές πολιτικές του αφανισμού του φτωχού λαού, που εκπορεύονται από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Οφείλει επίσης, με βάση την πολιτική της αναφορά, να προσεγγίσει  το λαό της Λαυρεωτικής περήφανα και όχι μίζερα και να πείσει για την ορθότητα των πολιτικών της θέσεων, για την ανάγκη της μεγάλης  υπέρβασης, για την ωριμότητα  εδώ και τώρα των συνθηκών να πραγματοποιηθεί η μεταστροφή του εκλογικού σώματος. Μια μεταστροφή  που θα συμβάλει σε ευρύτερες πολιτικές αλλαγές, θα ανοίξει προοπτικές για τα φτωχά λαϊκά στρώματα και όσους πλήττονται από τις αντιλαϊκές πολιτικές των μνημονιακών κυβερνήσεων.

Σε αυτή την κατεύθυνση και με αυτό τον προσανατολισμό, είναι σίγουρο πως οι επόμενες δημοτικές εκλογές δεν θα αποτελέσουν για την παράταξη της Λαϊκής Συσπείρωσης την επανάληψη μιας ακόμη τυπικής, εκλογικής συμμετοχής. Ούτε επίσης θα αποτελέσουν απλά μια περιορισμένη, στην καλύτερη των περιπτώσεων, συμμετοχή στο νέο δημοτικό συμβούλιο.

Αντίθετα, θα σηματοδοτήσουν για τη δημοτική παράταξη της Λαϊκής Συσπείρωσης το εφαλτήριο μια ανατρεπτικής πολιτικής παρουσίας. Μιας παρουσίας που θα ανοίξει διάπλατα το δρόμο για την ενδυνάμωση  της υπόθεσης της λαϊκής εκπροσώπησης, αλλά και την αξιοποίηση ταυτόχρονα και στο μέγιστο δυνατόν της παρουσίας της ίδιας της παράταξης στο δημοτικό πολιτικό σκηνικό.