Η αποχώρηση του Ολυμπιακού Λαυρίου από το πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής
2014-02-28 21:04
Του Δημήτρη Μέντη*
Στο άκουσμα ότι Ολυμπιακός Λαυρίου (η ιστορικότερη ομάδα της πόλης) αποχωρεί απ' το πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής, περάσαν διάφορες σκέψεις γρήγορες και φευγαλέες, πολλοί είπαμε είναι ένα κακόγουστο αστείο, άλλοι είπαν ήταν αναμενόμενο, κάποιοι ενδεχομένως να χάρηκαν...Ένα όμως είναι σίγουρο, ότι ο Ολυμπιακός μας αποσύρθηκε απ' το πρωτάθλημα.
Θλίψη και κατήφεια βλέπεις στα πρόσωπα των αγνών και πραγματικών φιλάθλων και ειδικά σε εκείνων που έχουν φορέσει και έχουν ματώσει τη φανέλα του Ολυμπιακού μας!!!
Άραγε τι έφταιξε; αναρωτηθήκαμε.
Πολλοί είπαν φταίνε οι παίκτες. Μα οι παίκτες είναι αυτοί που πρώτα και πάνω απ' όλους θέλουν να κερδίζουν, όμως μην ξεχνάμε ότι σε ένα πρωτάθλημα υπάρχουν οι πρώτοι, υπάρχουν όμως και οι ουραγοί, τι σημαίνει αυτό ότι θα αποχωρούν οι ομάδες αν συμβαίνει το δεύτερο;
Άλλοι πάλι ρίχνουν το φταίξιμο στη διοίκηση. Εμείς πιστεύουμε ότι η διοίκηση έκανε ότι μπορούσε μέσα στα πλαίσια της φιλοσοφίας της για το τι ομάδα ήθελε και για να γίνουμε πιο σαφείς η φιλοσοφία της ήταν ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ, από τη στιγμή που τα πλάνα της δεν “βγήκαν” τότε ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση.
Κατ' αρχήν δεν θα σταθούμε στη φιλοσοφία της διοίκησης διότι ο καθένας έχει τις βλέψεις του για το τι ομάδα θέλει και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό, όμως εμείς όλοι που μεγαλώσαμε με τον Ολυμπιακό, τη Λαυρεωτική, τον Παλλαυρεωτικό, αλλά και τις ομάδες των Μεσογείων (Κουβαράς, Καλύβια, Κερατέα κτλ) ζούσαμε με ένα όνειρο και αυτό ήταν να δούμε την ομάδα μας όσο πιο ψηλά γινόταν! Με τα αγνά συναισθήματά μας και την ανιδιοτελή αγάπη μας σκεφτόμασταν την ώρα που θα έπαιζε στις Εθνικές κατηγορίες! Περνώντας όμως τα χρόνια καταλάβαμε ότι αυτό ήταν τρομερά δύσκολο, όχι τόσο γιατί δεν υπήρχε το ταλέντο, όσο διότι τα πρωταθλήματα “παίζονταν” και έξω απ' τα γήπεδα!!!
Τότε καταλάβαμε ότι αυτό που μετράει και αυτό που μένει είναι ο καθαρός ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ, αυτός που το μόνο όφελος που δίνει είναι η χαρά της νίκης, η στεναχώρια της ήττας, η φιλία που δημιουργείται μεταξύ των αθλητών και η εξιστόρηση των γεγονότων όταν πια περάσουν τα χρόνια. Μέσα από τον ερασιτεχνικό αθλητισμό ξεπήδησαν και παίκτες που έγραψαν ιστορία αλλά και τόσοι άλλοι λιγότερο γνωστοί! Μπορούμε να πούμε πάρα πολλά αλλά θα σταθούμε σε αυτό το κρίσιμο θέμα. Όπως τονίσαμε παραπάνω δεν κάνουμε κριτική εκ του ασφαλούς, η γνώμη μας και τα πιστεύω τα δικά μας είναι ότι πρέπει να αναδειχθεί και πάλι ο ερασιτεχνικός αθλητισμός. Αν ρίξουμε μια ματιά στις μεγάλες κατηγορίες αλλά και στην Ευρώπη θα διαπιστώσουμε ότι όλα αγοράζονται και όλα ξεπουλιούνται στο βωμό του κέρδους. Προκαλεί θλίψη και αηδία το πως στήνονται αγώνες- διαιτητές- ομάδες ολόκληρες. Αυτός ο ανταγωνισμός ως και θανάτους αθλητών “δικαιολογεί” προκειμένου να αυξήσουν τα κέρδη τους οι ιδιοκτήτες των ΠΑΕ!!! Επομένως φίλες και φίλοι το πιο αληθινό το πιο αγνό και αμόλυντο είναι ο καθαρός ερασιτεχνικός αθλητισμός, μακριά από “παράγκες” και αθέμιτους ανταγωνισμούς.
Εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχει “υλικό” να στηθεί πάλι η ομάδα μας, Προϋπόθεση είναι να δοθεί βάρος στις ακαδημίες, να λειτουργήσουν οργανωμένα και τότε είμαστε σίγουροι ότι θα ξαναστηθούν και ο Ολυμπιακός, αλλά και οι άλλες ομάδες του Λαυρίου, με επιμονή, υπομονή και μεράκι, με ζητούμενο τη σωστή διαπαιδαγώγηση, την άμιλλα και την αλληλεγγύη των αθλητών, που πέρα από σωστούς αθλητές θα τους κάνει και αξιοπρεπείς ανθρώπους, για μια καλύτερη κοινωνία.
Υ.Γ.: Πολλοί προτείνουν να συγχωνευθούν οι ομάδες του Λαυρίου. Μα τι θα άλλαζε αν (υποθετικά λέμε) αυτή η ομάδα που αποχώρησε ήταν η μοναδική στο Λαύριο; Πάλι δε θα έπεφτε κατηγορία; Πάλι ενδεχομένως δεν θα αποχωρούσε απ' το πρωτάθλημα; Και όχι μόνο αυτό, αλλά και τόσα παιδιά που πλαισιώνουν και αθλούνται στις ακαδημίες θα είχαν “αναγκαστεί” να σταματήσουν τον αθλητισμό διότι δεν θα είχαν θέση στη μια και μοναδική ομάδα λόγω πληρότητας.
Επομένως αποτελεί ταφόπλακα για την αθλούμενη στο χώρο του ποδοσφαίρου νεολαία, η συγχώνευση των ομάδων.
* Ο Δημήτρης Μέντης έχει αγωνιστεί
για 11 χρόνια στον Ολυμπιακού Λαυρίου (1988-1999), ενώ διετέλεσε και διοικητικός παράγοντας του Συλλόγου.
