Στην τελική ευθεία

Γράφει ο Μανώλης Ντούρος

Λιγότερο από δύο μήνες μας χωρίζουν πλέον από τις Δημοτικές και Περιφερειακές Εκλογές της 18ης Μαΐου. Έχουμε εισέλθει πλέον στην προεκλογική περίοδο και εντείνονται οι προσπάθειες συγκρότησης των ψηφοδελτίων από τα επιτελεία των παρατάξεων, που στον Δήμο Λαυρεωτικής ανέρχονται μέχρι στιγμής σε πέντε.

Οι αποχωρήσεις, οι προσχωρήσεις, οι ανεξαρτητοποιήσεις, είναι σίγουρο πως μελετημένα έπεσαν μαζικά τον τελευταίο μήνα, όπου η αποκομιδή εντυπώσεων αποτελεί πλέον το μείζον για την ει δυνατόν μεγαλύτερη ενίσχυση εκείνων προς τους οποίους οι “μετακομίζοντες” οδεύουν και οι οποίοι δεν θα χάσουν ασφαλώς την ευκαιρία να διαφημίσουν τα μεταγραφικά τους αποκτήματα.

Η ποδοσφαιροποίηση της εκλογικής αναμέτρησης έχει σιγά-σιγά εδραιωθεί στο σκεπτικό των παραταξιακών ηγεσιών, η νίκη και μόνο αυτή μετράει, ο νικητής τα παίρνει όλα, όπως έλεγε και το θρυλικό συγκρότημα των ABBA κάπου στα 1980.

Κάτω από την ιδεολογική τους αναθεώρηση αλλοτινοί αντίπαλοι σήμερα συστρατεύονται στην κοινή προσπάθεια για την κατάκτηση ή τη διατήρηση της εξουσίας.

Τα πολιτικά διαχωριστικά όρια, τουλάχιστον για τις παρατάξεις που κατεβαίνουν με αξιώσεις για τη νίκη, έχουν από καιρό καταργηθεί, εξ ανάγκης θα λέγαμε, και νέοι όροι συνοδεύουν τους μονομάχους στην εκλογική αρένα.

Ο τίτλος του αντιμνημονιακού, του αντισυστημικού φαίνεται να επιλέγεται από πολλούς, ειλικρινώς πολλές φορές, αφού τα αντιλαϊκά οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης δεν έχουν αφήσει σπίτι και άνθρωπο ανεπηρέαστο.

Η μισοδιαλυμένη μεσαία τάξη και εδώ στη Λαυρεωτική δείχνει αμήχανη και κάπως αποστασιοποιημένη από τις εξελίξεις, ενώ κάποια πρόσωπα που προσέφεραν στα κοινά τα τελευταία χρόνια, αποφάσισαν ήδη να αποχωρήσουν από το δημοτικό πολιτικό σκηνικό.

Από την άλλη είναι σίγουρο πως από την επομένη των εκλογών, για κάποιους από τους χαμένους θα σημάνει την οριστική τους αποχώρηση, ενώ αντιθέτως θα είναι πιο εύκολο το έργο της νέας διοίκησης που θα πορευτεί σε ορίζοντα πενταετίας.

Με αυτά τα δεδομένα πλησιάζουμε προς την 18η Μαΐου και μέσα σε μία οπωσδήποτε υποτονική κατάσταση.

Ο ίδιος ο λαός φαίνεται να μην ενδιαφέρεται πλέον και πολύ, εκ του μακρόθεν δείχνει να παρακολουθεί τις εξελίξεις προσπαθώντας πάνω απ’ όλα να βγάλει την ατέλειωτη “ανηφόρα” οικονομικά να αντεπεξέλθει και να εξασφαλίσει τον επιούσιο.

Ίσως τις τελευταίες ημέρες επηρεασμένος από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα να δείξει περισσότερο ενδιαφέρον.